اهنگِ bad guy از خانوم بیلی آیلیش چقدر گوش نوازه ، ریتمشم دلنشینه ، میگن مریضه ، تب میکنه خسته میشه و اسم بیماریشو نمیدونم اما ظاهر خسته اش بخاطر همین بیماریِ عجیب غریبه ، یه مطلب میخوندم نوشته بود جاستین بیبر پدر مشخصی نداره و مادرش تو ۱۴ سالگی کلی مورد تجاوز قرار گرفته و بعدش جاستینو باردار میشه بطور ناخاسته و بعد از کلی استخاره نگهش میداره ! چقدرم خوشکله این پسر ، حالا بلا نصبت بلا نصبت اگه ما بودیم ننمون اینجور میکردو قرار بود بدنیا بیاییم قیافمون عین شمسی کوره میشد ! شانس نداریم اونجا فرعیاتشونم اصله مثل ما نیستن که ! درو بستمو رو پله ها نشستم ، به آسمون خیره شدم ، آبی با رگه های سفید ! امروز هوا گرم بود ، افتاب بیس چاری تو اسمون بود و هوا سوز سگ کش نداشت ، هوا ملایم بود مثل همین موزیک اول اهنگِ خانوم بیلی آیلیش ! به این فکر کردم که عجب همه چیو می بینی ! شبا چی ؟ ما نمی بینیم ولی تو می بینی ؟ تو که ادعای دوستی میکنی ، میدونی دوست کسیه که وقتی غمت گرفته میاد دستشو میذاره رو شونه ات بغلت میکنه میگه رفیق خودم حلش میکنم واست باهم درستش میکنیم گریه نکن درست میشه ، اما .....تو ؟ همیشه جاده ی بسمت تو یطرفه اس ؟ چه موقع دوطرفه اس ؟ وقتایی که کاسه ی زانومون از نماز دراد بیفته کف زمین ؟ وقتی کنار مادرم نشستم حالم از خودم بهم میخورد میدونی چرا ؟ چون اینجوری بارمون اوردی ! خودم میدونم چقد گناه کردم ، حسابش دستمه هنوز زوارِ مغزم در نرفته ، با خودم گفتم آسمون چقدر نرم حرکت میکنه چقدر اروم ولی متوجه شدم این از دوره فقط و اگه درونش غرق شی تورو مچاله میکنه ، گول ظاهر ارومشو نخوردم ، گوشه ی ابم میسوزه ، اینقد خودخوری کردم و پوست لبمو کندم که میسوزه ! این سردرد همیشه باهامه ، خوابم میاد ولی نمیتونم بخابم ! پلی وَ بازم پلیِ یه آهنگ ....!